Przejdź do głównej zawartości

Porzuceni...

Nie mogę zrozumieć skąd w ludziach tyle okrucieństwa...
Czekałam dzisiaj na autobus do domu. Na tym samym przystanku stał autobus, który po drodze do Leśnicy robi sobie kilkuminutową przerwę. Nagle zauważyłam, że pod autobus podjechał samochód ze schroniska, który jeździ na interwencję. I wiedziałam już, że to co za chwilę zobaczę, nie będzie niczym przyjemnym...
Pracownik schroniska wyprowadził z autobusu tego psa. Takie połączenie husky i owczarka niemieckiego. Pies po prostu piękny. I tak strasznie mi się smutno zrobiło. Bo jak można porzucić psa w autobusie??? A taki był ładny, czarny z białymi obwódkami wokół oczu. Oczy niestety miał smutne. Ale tak jakby wiedział, że teraz już nikt mu krzywdy nie zrobi. Oby tylko szybko znalazł nowy dom i właścicieli, którzy będą go kochać. Oj na złym wiecie żyjemy... :-(

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Jak gryzie komar?

W zeszłą niedzielę wybraliśmy się z mężem do lasu na mały spacer. Zbrzydły nam te wrocławskie ulice, dlatego postanowiliśmy się wybrać na łono natury. Naszym celem były lasy za Trzebnicą. Powiem krótko, nigdy więcej! Napadło nas stado wygłodniałych komarów i innych owadów, które miały ochotę na łyczek świeżej krwi. Oj szybko uciekaliśmy do samochodu, a okien nie otworzyliśmy do czasu, aż nie oddaliliśmy się na bezpieczną odległość. W poniedziałek naliczyłam na moich nogach czternaście śladów ukąszeń, oto kilka z nich :
2 komentarze
Czytaj więcej

A pod stołem kot

A oto i Majka w swoim nowym łóżeczku. Pomimo małego falstartu, jakim było było obsikanie leżanki, gdy to przynieśliśmy ją ze sklepu, teraz gdy jest wyprana i ładnie pachnie, stała się dla niej miłym miejscem wypoczynku. Jako, że nasz kot większość czasu spędza na spaniu pod kuchennym stołem., teraz nie musi już leżeć na podłodze. Układa się wygodnie w łóżeczku i tyle ją widzieliśmy :-)
1 komentarz
Czytaj więcej

Biedronka

I tak zapowiadająca się miła i spokojna sobota, nie do końca była taka jaką bym sobie tego życzyła. Rano odwiozłam męża na Bielany, gdzie miał się spotkać z chłopakiem, który to już od dłuższego czasu jeździ do tej kobiety, co to leczy dotykiem. On sam ma trzy przepuchliny na kręgosłupie i ona pomaga mu na tyle, że ostatnio całkiem odstawił leki przeciwbólowe. Oczywiście nie stało się to z dnia na dzień, ale dzięki temu łatwiej nam uwierzyć, że i mężowi pomoże. To co zostawiło największy ślad na moim mężu po tej leczniczej wyprawie, to spora ilość sino-czerwonych kółek na jego plecach... Tak właśnie. Bez baniek się nie obyło. Pocieszny jest to widok, sami przyznacie :-) Gdy mąż poddawał się uzdrowicielskim obrzędom, ja w tym czasie wybrałam się na zakupy. Trudno mi o tym nie wspominać, bo na wieszaku z wyprzedażą, upatrzyłam sobie śliczny różowy żakiet. Dokładnie taki, jakiego od dłuższego czasu pragnęłam. Nie do końca wiem, dlaczego się tam znalazł, ponieważ dokładnie takie same
1 komentarz
Czytaj więcej