Rocznica w Łodzi

Kwiatki na rocznicę ślubu

 Dzisiaj mija moja trzecia rocznica od dnia, kiedy mówiłam "tak, chcę" nie do końca zdając sobie sprawę, na co tak właściwie się zgadzam...
Trochę miałam racji w tym, co powiedziałam w zeszłym roku, że trzeciej rocznicy możemy nie spędzić razem. I tak się faktycznie stało. Nie jesteśmy dzisiaj razem. Nie mogliśmy razem spędzić tego dnia. I w zasadzie w żaden sposób nie był to dzień spędzony jakoś wyjątkowo...

Nie, jeszcze się nie rozwiedliśmy ;-) Zwyczajnie ja jestem w Łodzi, a mój mąż we Wrocławiu. Do domu wrócę dopiero w piątek wieczorem. A do tego czasu bardzo intensywnie szkolę się przed rozpoczęciem nowej pracy. A jest się czego uczyć. Mamy pięć katalogów, tak obszernych, że na dokładne ich przejrzenie nie starcza dnia. Niemniej asortyment w nich zawarty jest tak ciekawy i kolorowy, przez co i cała ta moja nauka nie jest aż tak męcząca. Mam nadzieję, że nowa praca nie okaże się następnym niewypałem. A przede wszystkim mam nadzieję sprawdzić się w tym nowym dla mnie zawodzie. Zobaczymy... Pierwsze wnioski będę mogła wyciągnąć już w poniedziałek, bo to właśnie wtedy wyruszę na mój pierwszy dzień w terenie. Boję się o tym myśleć. Ale trzeba być pozytywnie nastawionym, a wszystko będzie dobrze :-)

A wracając do rocznicy ślubu...

Kwiatki na rocznicę ślubu

Gdy wróciłam dzisiaj ze szkolenia do hotelu, do moich drzwi zapukała pani recepcjonistka i wręczyła mi ten prześliczny bukiet przesłany pocztą kwiatową przez mojego męża. Mały problem polegał na tym, że w pokoju nie ma nic, co nadawałoby się do utrzymania tak dużego bukietu i kwiatki w rezultacie wylądowały w dzbanku na mleko, przyniesionym z restauracji.
Ale kwiatki ładne, sami musicie przyznać :-)