Przejdź do głównej zawartości

Coraz blizej, a sil coraz mniej.

Wyjazd juz pojutrze, ale czy ja jestem na niego gotowa??? Raczej nie:-( Dopadla mnie jakas depresja przedwyjazdowa i puscic nie chce... A to wszystko dlatego, ze wszyscy mnie strasza, ze mam za duzo rzeczy w domu i nie zmieszcze ich do samochodu. I niby moglabym wszystko wyrzucic, ale miejsca w smietniku tez nie mam juz zbyt wiele. I co ja biedna mam zrobic? Cos mi sie wydaje, ze moje sily sa na wyczerpaniu i jeszcze chwila i padne. I tak caly czas jestem tak zmeczona, jakbym nie wiadomo co robila. Moglabym zasnac na siedzaco. Nawet komputera nie mam ochoty odpalic...
Na szczescie niewiele czasu mi zostalo na tej obcej ziemi, takze powinnam dac rade. Najchetniej juz dzisiaj wsiadlabym w samochod i pojechala do Polski. Marzenia...
Wieczorem przylatuje moj maz i moze on doda mi troche sily i optymizmu. A jutro o tej porze bedziemy pakowac samochod i wszystko stanie sie jasne.

Komentarze

  1. A ty oczywiście słuchaj swojego ojca! Jemu zawsze miejsca za mało w samochodzie!!! Czy ty o tym naprawdę nie wiesz???

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Jak gryzie komar?

W zeszłą niedzielę wybraliśmy się z mężem do lasu na mały spacer. Zbrzydły nam te wrocławskie ulice, dlatego postanowiliśmy się wybrać na łono natury. Naszym celem były lasy za Trzebnicą. Powiem krótko, nigdy więcej! Napadło nas stado wygłodniałych komarów i innych owadów, które miały ochotę na łyczek świeżej krwi. Oj szybko uciekaliśmy do samochodu, a okien nie otworzyliśmy do czasu, aż nie oddaliliśmy się na bezpieczną odległość. W poniedziałek naliczyłam na moich nogach czternaście śladów ukąszeń, oto kilka z nich :

A pod stołem kot

A oto i Majka w swoim nowym łóżeczku. Pomimo małego falstartu, jakim było było obsikanie leżanki, gdy to przynieśliśmy ją ze sklepu, teraz gdy jest wyprana i ładnie pachnie, stała się dla niej miłym miejscem wypoczynku. Jako, że nasz kot większość czasu spędza na spaniu pod kuchennym stołem., teraz nie musi już leżeć na podłodze. Układa się wygodnie w łóżeczku i tyle ją widzieliśmy :-)

Biedronka

I tak zapowiadająca się miła i spokojna sobota, nie do końca była taka jaką bym sobie tego życzyła. Rano odwiozłam męża na Bielany, gdzie miał się spotkać z chłopakiem, który to już od dłuższego czasu jeździ do tej kobiety, co to leczy dotykiem. On sam ma trzy przepuchliny na kręgosłupie i ona pomaga mu na tyle, że ostatnio całkiem odstawił leki przeciwbólowe. Oczywiście nie stało się to z dnia na dzień, ale dzięki temu łatwiej nam uwierzyć, że i mężowi pomoże. To co zostawiło największy ślad na moim mężu po tej leczniczej wyprawie, to spora ilość sino-czerwonych kółek na jego plecach... Tak właśnie. Bez baniek się nie obyło. Pocieszny jest to widok, sami przyznacie :-) Gdy mąż poddawał się uzdrowicielskim obrzędom, ja w tym czasie wybrałam się na zakupy. Trudno mi o tym nie wspominać, bo na wieszaku z wyprzedażą, upatrzyłam sobie śliczny różowy żakiet. Dokładnie taki, jakiego od dłuższego czasu pragnęłam. Nie do końca wiem, dlaczego się tam znalazł, ponieważ dokładnie takie same