Przejdź do głównej zawartości

Piątek, tygodnia koniec i początek...

Kolejny tydzień dobiega końca, a ja nie wiem kiedy mi minęły te dni... W pracy ostatnio mam tyle na głowie, że nie wiem w co ręce włożyć. Dziwnym zbiegiem okoliczności przez dwa ostatnie dni ciągle coś się psuło. Zazwyczaj sprawa jest prosta. Wystarczy trzymać się procedur,  a cały proces idzie sprawnie i bezproblemowo. A te ostatnie dni? Koszmar jakiś! Wszystko było nie tak. Niestety, gdy trzeba coś wyjaśniać, zwłaszcza z urzędami celnymi, nie jest to wcale takie proste. Jest za to wyjątkowo czasochłonne. I tak wczoraj wyszłam z pracy dwie godziny później, a dzisiaj wcale nie było lepiej.
No ale mamy już piątek :-) Jakie plany na weekend? Hmmm, nic specjalnego. Mąż wybiera się jutro do kobiety, która leczy dotykiem. Nie do końca jesteśmy przekonani, co do skuteczności takich działań, ale zawsze warto spróbować. Tym bardziej, że mama koleżanki była tam u niej z chorą nogą i o dziwo jej pomogło. Oby mu tylko krzywdy nie zrobiła. Kiedyś, jeszcze przed operacją, był u takiej pani, która też jest przekonana o swoich nadprzyrodzonych zdolnościach. Tylko, że tamta tak go "wypieściła", że chłopina jeszcze bardziej się zgiął, a sam ból stał się nie do wytrzymania.
Tak więc mąż pojedzie do kobiety, co to ma ręce które leczą, a ja zostanę w domu. Korzystając z wolnej chwili doprowadzę nasze mieszkanko do porządku. Wybiorę się też pewnie do biblioteki po jakąś ciekawą lekturę. Właśnie skończyłam bardzo wciągającą książkę o Katarzynie Aragońskiej. I chociaż jest to książka historyczna, to została napisana w taki sposób, że naprawdę nie moglam się od niej oderwać. Każdemu, kto ma ochotę, serdecznie polecam "Wieczna Księżniczka" Phillppy Gregory.
To tyle o nas. A co u naszego kota? A no Majka robi duże postępy. Do jej ulubionych zajęć, poza spaniem i jedzeniem, doszło polowanie na ogon i bieg do kuchni zawsze wtedy, gdy któreś z nas się tam wybiera. Szybko się kocina nauczyła, gdzie kryją się wszystkie przysmaki :-)  

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Po dłuższej przerwie...

Zaczynając pisać tego bloga kilka lat temu, obiecałam sobie, że nie będzie to kolejna z tych rzeczy, za którą się zabrałam i zostawiłam… Tak zawsze było ze wszystkim,  z nauką hiszpańskiego, z jazdą na koniu, ze studiowaniem architektury wnętrz, a nawet lataniem. Tak bo jako tzw., cabin crew też pracowałam.. :) Niestety, tak jak wcześniej, tak i teraz mi nie wyszło. Brakuje mi trochę tego pisania. Z jednej strony przelewanie swoich myśli na ekran jest formą psychoterapii. Z drugiej strony wiem, że czytają to osoby, które znam i nie o wszystkim szczerze mogłabym pisać. Kiedyś ludzie pisali pamiętniki. Dzisiaj wszyscy piszą blogi, o sobie, o dzieciach, o gotowaniu, majsterkowaniu i tak można wymieniać w nieskończoność. Żyjemy w czasach, gdzie wszystko musimy ogłosić na fb, bo bez tego jaki jest sens wyjazdu na wakacje, jeżeli w hotelu akurat nie ma internetu i nie możemy od razu wrzucić zdjęcia z lotniska, hotelu. Zdjęcia tego, co podali nam na kolację i kolorowego drinka, którego z...

Po rozwodzie

Dawno mnie tutaj nie było... W zasdzie jestem lekko zaskoczona, że ta strona jest nadal aktywna, chociaż w internecie podobno nic nie ginie.. I tak też jest w przypadku tego bloga. Powinnam zmienić nagłówek, bo w moiom życiu ubyło jednego bohatera.  Tak to już jest, powiedziało sie A i trzeba było powiedzieć B. 1 kwietnia 2014 odbyła się sprawa rozwodowa i po około 30 minutach było po wszystkim. Swoją drogą, lepsza data na rozwód nie mogła nam się trafić. I tak bez żalu, no może z lekkim, każde poszło w swoją stronę... Czy jest lepiej? I tak i nie. Bycie singlem z odzysku ma swoje dobre strony. Niczego nie trzeba. Jak się martwisz to tylko o siebie, znowu możesz być egoistą. Przed nikim nie trzeba się tłumaczyć. Nie masz ochoty sprzątać, nie sprzątasz. Nie masz dla kogo gotować, mniej  czasu tracisz w kuchni. Nie zastanawiasz się co dalej, czy to napewno ten jedyny... Są jednak te gorsze strony. Bo gdy minie czas euforii. Gdy wyżyjesz się na randkach, na ...

Kastracja, przepuklina i wino

No to jestem. Te dwa ostatnie dni dały mi nieźle w kość, zwłaszcza wczorajszy... Kot Tobiasz Kot Tobiasz Zacznę jednak od początku. W czwartek rano zadzwoniłam do weterynarza, żeby się upewnić, że Tobiasz jest cały i zdrowy, i że jakoś przetrwał tą noc poza domem. Pani na recepcji zapewniła mnie, iż mój kot ma się świetnie. Sprawdzili czy nie ma żadnych przeciwwskazań do zabiegu i w zasadzie był już gotowy. Troszeczkę mi ulżyło, ale i tak nie mogłam się doczekać końca pracy. O 1300 pojechałam prosto do weterynarza, cała w nerwach czy aby na pewno wszystko poszło dobrze. Gdy pielęgniarka wyniosła mi mojego Potworka, był już w pełni obudzony. Na mój widok zamiauczał z radości i zaczął się przytulać do torby, a jak odsunęłam zamek od razu się do mnie przytulił. Kocha mnie ten mój kotek :-) Po powrocie do domu, Tobiasz od razu pobiegł na górę sprawdzić, czy aby na pewno jest u siebie i czy wszystko jest na swoim...