W miniony weekend pojechaliśmy całą rodziną do moich rodziców. Mówiąc rodzina, mam na myśli mnie, męża i Majeczkę oczywiście. Całkiem nieźle nam szło. Majka nawet nie płakała. Gdzieś tak w połowie drogi wyczuła swoją kuwetę, która teraz już przezornie wozimy pod nogami. Po malutku, bez wyrywania, zeszła sobie z moich kolan i załatwiła grubszą potrzebę. Oj szybko szukaliśmy miejsca, żeby się zatrzymać i pozbyć tych pachnideł :-) Ruszając w dalszą drogę myśleliśmy, że najgorsze jest już za nami. Niestety nie było. Jakieś 15 km od celu podróży, Majka znowu zaczęła miauczeć i oblizywać nos. Podejrzewałam co się święci... Chwilę potem zaczęły się torsje, a reszta sama poszła. Oczywiście w tych przygodach zawsze musi być jakiś poszkodowany, i jak zwykle padło na mnie. Całą nogę miałam uświnioną Majki kolacją. Fuj :-( Ale tak to jest z dzieckiem w podróży. :-)
W zeszłą niedzielę wybraliśmy się z mężem do lasu na mały spacer. Zbrzydły nam te wrocławskie ulice, dlatego postanowiliśmy się wybrać na łono natury. Naszym celem były lasy za Trzebnicą. Powiem krótko, nigdy więcej! Napadło nas stado wygłodniałych komarów i innych owadów, które miały ochotę na łyczek świeżej krwi. Oj szybko uciekaliśmy do samochodu, a okien nie otworzyliśmy do czasu, aż nie oddaliliśmy się na bezpieczną odległość. W poniedziałek naliczyłam na moich nogach czternaście śladów ukąszeń, oto kilka z nich :
Może i fuj, ale coś zawsze dzieje i jest o czym napisać;)
OdpowiedzUsuńTo prawda :-)
OdpowiedzUsuń