Życie we troje

Gdy patrzę na mojego nowego kota, nie mogę uwierzyć, jak bardzo różni się on a właściwie ona od Tobiasza. Tobiasz, zawsze pełen życia, skory do zabawy, zrobi wszystko, by cała uwaga skierowana była na niego. Maja, bo imię Amelka jednak do niej nie pasowało, spokojna, bojaźliwa, a jej ulubione zajęcie to spanie i mizianie po brzuszku. Decydując się na drugiego kota, obawialiśmy się, iż przysporzy nam sporo kłopotów. Mój mąż obawiał się nieprzespanych nocy, zwłaszcza wtedy, gdy idzie do pracy na poranną zmianę. Niepotrzebnie się tym wszystkim martwiliśmy, ponieważ Majka jest tak spokojnym kotem, że chwilami zastanawiamy się, czy my na prawdę mamy tego kota. Dzień mija jej głównie na spaniu. Noce zresztą też. Bardzo dużą zaletą tego kotka jest to, że nie budzi nas rano na śniadanko. Jeśli się nad tym zastanowić, ma to nawet sens, no bo w końcu przez te dwa lata w schronisku nikt nie przychodził do niej o czwartej nad ranem i nie dawał jej świeżego mięska. Tak na prawdę to słodki jest ten nasz nowy kociak. I jak już zagoją się jej rany na grzbiecie i wyleczymy uszka to będzie takim prawdziwym, milutkim, domowym kotkiem. Chociaż i teraz niczego jej nie brakuje.