I tak oto kolejny tydzień za nami. (trzy tygodnie do wyjazdu!!!)
Muszę przyznać, że początek tygodnia miałam wyjątkowo nerwowy. Mąż miał zacząć nową pracę, ale ze względu na jego nienajlepszy stan zdrowia, do końca nie było wiadomo, co i jak. Na szczęście jakoś, z bólem poszedł na szkolenie i dostał umowę. Najtrudniejsze było uzyskanie pozytywnej opinii od lekarza medycyny pracy, ale i tutaj los okazał się łaskawy :-) Mąż był u swojego neurochirurga na wizycie kontrolnej i ten po dokładnych oględzinach uznał, że kręgosłup jest już zagojony i implant ładnie usadowił się na swoim miejscu. Problem stanowi tylko rozcięty mięsień. Tutaj gojenie może potrwać trochę dłużej. Niestety tak to już jest. Najważniejsze, że mąż czuje się coraz lepiej i ma tą pracę. A to oznacza, że mamy już jedną wypłatę i tylko jeszcze ja znajdę pracę i wszystko będzie dobrze :-)
Wiem, że nie wspominałam wcześniej, że mąż ma pracę w Polsce. Czasami lepiej nie zapeszać ;-) A nie oszukujmy się, gdyby nie to prawdopodobnie nie zdecydowalibyśmy się na powrót do kraju. Teraz jak sobie pomyślę, jak mało mi zostało to przebieram nóżkami jak mała dziewczynka :-) 10 dni w pracy, TYLKO!!!
A że życie lubi być przewrotne, jak to zwykle bywa, u jednego jest lepiej u drugiego się psuje. Byłam wczoraj na USG. Na rezonansie, który miałam robiony w marcu na plecy wykryto u mnie torbiel w okolicy żołądka. Z plecami oczywiście wszystko w porządku. I tak jak poszłam na to usg, niczego groźnego nie podejrzewając, usłyszałam, że mam 6-cio centymetrową torbiel w okolicy ogona trzustki. Takie niby nic. Wróciłam do domu i odpaliłam tą cudowną skarbnice wiedzy, jaką jest internet i ... I się przestraszyłam nie na żarty. Taka torbiel sama w sobie nie jest groźna, ale nie leczona może doprowadzić do raka, a na to nie mam ochoty. Tak łatwo się nie poddam! Oczywiście muszę iść do lekarza i pewnie pójdę w nadchodzącym tygodniu, ale najważniejsze jest przestrzeganie diety. I tutaj zaczynają się schody. ZERO ALKOHOLU!!! Czy to możliwe??? Ja tak długo czekałam na wyjście do Spiża na wrocławskim rynku, a teraz co? Cały plan diabli wzięli, bo ani piwka, ani pajdy ze smalcem :-((( A co z parapetówką, weselem brata męża, tymi straconymi latami, które trzeba nadrobić z dziewczynami. I co, wszystko to przy soku, albo wodzie??? I czy życie jest sprawiedliwe??? Nie!!!
Oczywiście na alkoholu sprawa się nie kończy. Zabronione mam wszystko, co smażone i tłuste. Już zaczęłam się rozglądać za garnkiem do gotowania na parze. Nie wolno mi sera, tłustego mleka, wędzonej wędliny, kapusty, tłustych ryb, śmietany, majonezu, sałatki ziemniaczanej, fasoli, czekolady, pączków, placków ziemniaczanych, żółtek jaj i całego mnóstwa innych rzeczy, które lubię i będzie mi ciężko bez nich. To co mi pozostało to produkty light, za którymi nie przepadam. Dla mnie jedzenie z etykietką light to taka podróbka. Bo czy taki "chudy" ser biały jest dobry? Nie. No ale co tu dużo mówić i się użalać. Jak mam mieć raka to wolę przecierpieć. Ja i tak nie objadam się niezdrowymi produktami i wszystkiego dawkuję w umiarze. Teraz po prostu będę musiała przykładać większą wagę do zawartości tłuszczu w jedzeniu. Dzisiaj na przykład po powrocie ze sklepu wyrzuciłam z lodówki wszystko, co może mi szkodzić. Na obiad za to przygotowałam sobie pierś z kurczaka z piekarnika bez pieprzu (też nie wolno) z gotowanymi ziemniaczkami. Nawet niezłe było. Wszystko zależy od nastawienia... Zaczęłam już nawet przeglądać przepisy na dania z parowaru i nie jest tak najgorzej. Znalazłam całkiem spory wybór ciekawych dań więc na pewno spróbuje.
A tymczasem nastawiam się na jutrzejszego car boot'a. Samochód stoi pod domem zapakowany po brzegi. Ciekawe czy uda mi się wszystko sprzedać? Oby. Trzymajcie kciuki :-)
Muszę przyznać, że początek tygodnia miałam wyjątkowo nerwowy. Mąż miał zacząć nową pracę, ale ze względu na jego nienajlepszy stan zdrowia, do końca nie było wiadomo, co i jak. Na szczęście jakoś, z bólem poszedł na szkolenie i dostał umowę. Najtrudniejsze było uzyskanie pozytywnej opinii od lekarza medycyny pracy, ale i tutaj los okazał się łaskawy :-) Mąż był u swojego neurochirurga na wizycie kontrolnej i ten po dokładnych oględzinach uznał, że kręgosłup jest już zagojony i implant ładnie usadowił się na swoim miejscu. Problem stanowi tylko rozcięty mięsień. Tutaj gojenie może potrwać trochę dłużej. Niestety tak to już jest. Najważniejsze, że mąż czuje się coraz lepiej i ma tą pracę. A to oznacza, że mamy już jedną wypłatę i tylko jeszcze ja znajdę pracę i wszystko będzie dobrze :-)
Wiem, że nie wspominałam wcześniej, że mąż ma pracę w Polsce. Czasami lepiej nie zapeszać ;-) A nie oszukujmy się, gdyby nie to prawdopodobnie nie zdecydowalibyśmy się na powrót do kraju. Teraz jak sobie pomyślę, jak mało mi zostało to przebieram nóżkami jak mała dziewczynka :-) 10 dni w pracy, TYLKO!!!
A że życie lubi być przewrotne, jak to zwykle bywa, u jednego jest lepiej u drugiego się psuje. Byłam wczoraj na USG. Na rezonansie, który miałam robiony w marcu na plecy wykryto u mnie torbiel w okolicy żołądka. Z plecami oczywiście wszystko w porządku. I tak jak poszłam na to usg, niczego groźnego nie podejrzewając, usłyszałam, że mam 6-cio centymetrową torbiel w okolicy ogona trzustki. Takie niby nic. Wróciłam do domu i odpaliłam tą cudowną skarbnice wiedzy, jaką jest internet i ... I się przestraszyłam nie na żarty. Taka torbiel sama w sobie nie jest groźna, ale nie leczona może doprowadzić do raka, a na to nie mam ochoty. Tak łatwo się nie poddam! Oczywiście muszę iść do lekarza i pewnie pójdę w nadchodzącym tygodniu, ale najważniejsze jest przestrzeganie diety. I tutaj zaczynają się schody. ZERO ALKOHOLU!!! Czy to możliwe??? Ja tak długo czekałam na wyjście do Spiża na wrocławskim rynku, a teraz co? Cały plan diabli wzięli, bo ani piwka, ani pajdy ze smalcem :-((( A co z parapetówką, weselem brata męża, tymi straconymi latami, które trzeba nadrobić z dziewczynami. I co, wszystko to przy soku, albo wodzie??? I czy życie jest sprawiedliwe??? Nie!!!
Oczywiście na alkoholu sprawa się nie kończy. Zabronione mam wszystko, co smażone i tłuste. Już zaczęłam się rozglądać za garnkiem do gotowania na parze. Nie wolno mi sera, tłustego mleka, wędzonej wędliny, kapusty, tłustych ryb, śmietany, majonezu, sałatki ziemniaczanej, fasoli, czekolady, pączków, placków ziemniaczanych, żółtek jaj i całego mnóstwa innych rzeczy, które lubię i będzie mi ciężko bez nich. To co mi pozostało to produkty light, za którymi nie przepadam. Dla mnie jedzenie z etykietką light to taka podróbka. Bo czy taki "chudy" ser biały jest dobry? Nie. No ale co tu dużo mówić i się użalać. Jak mam mieć raka to wolę przecierpieć. Ja i tak nie objadam się niezdrowymi produktami i wszystkiego dawkuję w umiarze. Teraz po prostu będę musiała przykładać większą wagę do zawartości tłuszczu w jedzeniu. Dzisiaj na przykład po powrocie ze sklepu wyrzuciłam z lodówki wszystko, co może mi szkodzić. Na obiad za to przygotowałam sobie pierś z kurczaka z piekarnika bez pieprzu (też nie wolno) z gotowanymi ziemniaczkami. Nawet niezłe było. Wszystko zależy od nastawienia... Zaczęłam już nawet przeglądać przepisy na dania z parowaru i nie jest tak najgorzej. Znalazłam całkiem spory wybór ciekawych dań więc na pewno spróbuje.
A tymczasem nastawiam się na jutrzejszego car boot'a. Samochód stoi pod domem zapakowany po brzegi. Ciekawe czy uda mi się wszystko sprzedać? Oby. Trzymajcie kciuki :-)
CO TAM BEZ ALKOHOLU I TŁUSTYCH DAŃ DA SIĘ ŻYĆ. GŁOWA NIE BĘDZIE BOLAŁA,SYLWETKA ZGRABNA, A WIĘC GŁOWA DO GÓRY!
OdpowiedzUsuńTaaa... Dziękuję za otuchę :-)
OdpowiedzUsuń