Przejdź do głównej zawartości

Samotnosc w pustym domu

Zawiozlam mojego Dziobaska do weterynarza. Smutno mi jest, ale co zrobic. Pani mi obiecala, ze w razie jakby cos bylo nie tak, zadzwoni do mnie z samego rana. Z dobrych wiadomosci to to, ze wsadzili go do duzej klatki. Dzisiaj w nocy jest jedynym nocujacym kotkiem wiec nie spotka zadnego nieprzyjemnego kocura w klatce obok. A dla umilenia atmosfery spryskaja jego klatke takim specjalnym sprayem, ktory uspokaja kotki. Jutro mam zadzwonic ok 1400 i jezeli bedzie juz po wszystkim bede mogla zabrac Tobiasza do domu. Biedny ten moj kotek... Obiecalam pani weterynarz, ze jej jutro ciasteczka przyniose, co dalo jej wieksza motywacje do odpowiedniej troski o moje malenstwo. Przeciez nigdy nie ma nic za darmo...

Maz juz torbe spakowal i tez jest gotowy do drogi. Dobrze, ze piezamy nie zapomnial, bo by musial spac w jednej z tych szpitalych koszul z gola pupa. Przynajmniej pielegniarki mialyby na co popatrzec ;-)

A teraz ide spac. Brakuje mi "dobranoc kochanie" i bez "miauuu" jakos tak cicho... Juz niedlugo i znowu bedziemy wszyscy razem, jedni bez jajek inni bez przepuchliny.
Dobranoc

Komentarze

  1. PL.USA18 kwietnia 2012 22:52

    Podoba mi się blog! bardzo. W koncu coś innego i interesującego.




    podpisano:
    http://zadna-kolejna-milostka.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  2. Ciekawska19 kwietnia 2012 16:31

    Uśmiałam się z tej gołej pupy i braku jajeczek;-)

    OdpowiedzUsuń
  3. Anonimowy19 kwietnia 2012 16:57

    Czekam z niecierpliwością na ciąg dalszy...

    OdpowiedzUsuń
  4. Agnieszka21 kwietnia 2012 17:40

    Cieszę się, że się podoba :-) Dziękuję!

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Po dłuższej przerwie...

Zaczynając pisać tego bloga kilka lat temu, obiecałam sobie, że nie będzie to kolejna z tych rzeczy, za którą się zabrałam i zostawiłam… Tak zawsze było ze wszystkim,  z nauką hiszpańskiego, z jazdą na koniu, ze studiowaniem architektury wnętrz, a nawet lataniem. Tak bo jako tzw., cabin crew też pracowałam.. :) Niestety, tak jak wcześniej, tak i teraz mi nie wyszło. Brakuje mi trochę tego pisania. Z jednej strony przelewanie swoich myśli na ekran jest formą psychoterapii. Z drugiej strony wiem, że czytają to osoby, które znam i nie o wszystkim szczerze mogłabym pisać. Kiedyś ludzie pisali pamiętniki. Dzisiaj wszyscy piszą blogi, o sobie, o dzieciach, o gotowaniu, majsterkowaniu i tak można wymieniać w nieskończoność. Żyjemy w czasach, gdzie wszystko musimy ogłosić na fb, bo bez tego jaki jest sens wyjazdu na wakacje, jeżeli w hotelu akurat nie ma internetu i nie możemy od razu wrzucić zdjęcia z lotniska, hotelu. Zdjęcia tego, co podali nam na kolację i kolorowego drinka, którego z...
1 komentarz
Czytaj więcej

Po rozwodzie

Dawno mnie tutaj nie było... W zasdzie jestem lekko zaskoczona, że ta strona jest nadal aktywna, chociaż w internecie podobno nic nie ginie.. I tak też jest w przypadku tego bloga. Powinnam zmienić nagłówek, bo w moiom życiu ubyło jednego bohatera.  Tak to już jest, powiedziało sie A i trzeba było powiedzieć B. 1 kwietnia 2014 odbyła się sprawa rozwodowa i po około 30 minutach było po wszystkim. Swoją drogą, lepsza data na rozwód nie mogła nam się trafić. I tak bez żalu, no może z lekkim, każde poszło w swoją stronę... Czy jest lepiej? I tak i nie. Bycie singlem z odzysku ma swoje dobre strony. Niczego nie trzeba. Jak się martwisz to tylko o siebie, znowu możesz być egoistą. Przed nikim nie trzeba się tłumaczyć. Nie masz ochoty sprzątać, nie sprzątasz. Nie masz dla kogo gotować, mniej  czasu tracisz w kuchni. Nie zastanawiasz się co dalej, czy to napewno ten jedyny... Są jednak te gorsze strony. Bo gdy minie czas euforii. Gdy wyżyjesz się na randkach, na ...
2 komentarze
Czytaj więcej

Kastracja, przepuklina i wino

No to jestem. Te dwa ostatnie dni dały mi nieźle w kość, zwłaszcza wczorajszy... Kot Tobiasz Kot Tobiasz Zacznę jednak od początku. W czwartek rano zadzwoniłam do weterynarza, żeby się upewnić, że Tobiasz jest cały i zdrowy, i że jakoś przetrwał tą noc poza domem. Pani na recepcji zapewniła mnie, iż mój kot ma się świetnie. Sprawdzili czy nie ma żadnych przeciwwskazań do zabiegu i w zasadzie był już gotowy. Troszeczkę mi ulżyło, ale i tak nie mogłam się doczekać końca pracy. O 1300 pojechałam prosto do weterynarza, cała w nerwach czy aby na pewno wszystko poszło dobrze. Gdy pielęgniarka wyniosła mi mojego Potworka, był już w pełni obudzony. Na mój widok zamiauczał z radości i zaczął się przytulać do torby, a jak odsunęłam zamek od razu się do mnie przytulił. Kocha mnie ten mój kotek :-) Po powrocie do domu, Tobiasz od razu pobiegł na górę sprawdzić, czy aby na pewno jest u siebie i czy wszystko jest na swoim...
4 komentarze
Czytaj więcej